4Risk : sporty exstremalne

Przejeżdżające ulicą klasyczne i zabytkowe samochody zawsze wzbudzają zainteresowanie i powszechny zachwyt. Są powodem do dumy i oczkiem w głowie swoich właścicieli, którzy nieustannie je reperują, polerują i dopieszczają, sprawiając, że prezentują się pięknie i zadbanie. Posiadanie klasyka wiąże się jednak ze znacznymi kosztami – nie tylko codziennego utrzymania i ewentualnych napraw, ale i ubezpieczenia OC. Ponieważ rynek klasycznych samochodów w Polsce jest znacznie mniejszy niż na przykład brytyjski, rodzime towarzystwa ubezpieczeniowe nie oferują tak kompleksowych polis. Ubezpieczyciele z Wielkiej Brytanii, między innymi https://www.sureterm.com/classic-car-insurance/, zawsze proponują ubezpieczenie zarówno od szkód spowodowanych wypadkami komunikacyjnymi, jak i nieprzewidzianymi przypadkami losowymi, a jego wysokość zależy od liczby przejechanych kilometrów. W Polsce nie pojawiają się jeszcze oferty tego typu, ale z roku na rok ubezpieczyciele przygotowują coraz korzystniejsze rozwiązania.

Zabytek w świetle prawa
Aby samochód został uznany za zabytek, musi liczyć więcej niż 25 lat i w 75% składać się z oryginalnych części (jeśli ma mniej, zostanie zakwalifikowany jako replika). Dodatkowo ostatni egzemplarz modelu naszego samochodu powinien opuścić fabrykę co najmniej 15 lat temu.
Rejestracja zabytkowego samochodu wiąże się z licznymi formalnościami. Po pierwsze, należy zarejestrować pojazd w rejestrze zabytków. Aby to się udało, samochód musi najpierw obejrzeć rzeczoznawca do spraw techniki samochodowej, który wydaje tak zwaną „białą kartę” – kartę ewidencyjną ruchomego zabytku techniki. Na jej podstawie wojewódzki konserwator zabytków dokonuje wpisu pojazdu jako dobra kultury do ewidencji zabytków. Po drugie, w dowolnej okręgowej stacji kontroli pojazdów (lub w warszawskim Instytucie Transportu Samochodowego) należy uzyskać zaświadczenie o dopuszczeniu samochodu do ruchu (po tym przeglądzie zostajemy zwolnieni z obowiązku dokonywania kolejnych, okresowych kontroli technicznych). Na koniec udajemy się do odpowiedniego wydziału komunikacji, aby zarejestrować samochód. Dostajemy wtedy żółte tablice rejestracyjne, będące znakiem rozpoznawczym zabytkowych pojazdów. Całość kosztów związanych z procedurami zamyka się w kwocie ok. 700 zł.

Ubezpieczenie

Znalezienie odpowiedniego ubezpieczyciela nie powinno sprawić problemu – obecnie wiele towarzystw proponuje ciekawe oferty (jeszcze kilka lat temu było to bardziej kłopotliwe). Przed dokonaniem ostatecznego wyboru, należy jednak dokładnie dopytać o zakres i rodzaj szkód, jakie obejmuje polisa. Może się bowiem okazać, że ubezpieczenie nie uwzględnia na przykład pożaru czy kradzieży albo że ubezpieczyciel nie bierze pod uwagę napraw, których dokonaliśmy samodzielnie. Jeśli zamierzamy wykorzystywać samochód w celach zarobkowych (na przykład wynajmując do ślubów), powinniśmy postarać się, aby zostało to zapisane w umowie. Wielokrotnie towarzystwa ubezpieczeniowe przygotowują korzystniejsze oferty dla klientów grupowych, na przykład członków automobilklubów, dlatego warto zastanowić się nad dołączeniem do takiego stowarzyszenia. Samochody zabytkowe możemy poza tym ubezpieczyć czasowo – na 30 dni, trzy lub sześć miesięcy.