4Risk : sporty exstremalne

BASE jumping

Skoki BASE nie bez przyczyny postrzegane są jako jedna z najbardziej niebezpiecznych odmian skoków spadochronowych. Tak naprawdę nie są dyscypliną spadochronową, są nielegalne lub może bardziej prawidłowo nie są legalne.



Różni je od normalnych skoków choćby to, że w pokrowcu znajduje się tylko jeden spadochron. W związku z tym cała ideologia zasad bezpieczeństwa normalnych skoków spadochronowych nie dotyczy BASE.

Czasza tego spadochronu ma wiele wspólnego z czaszą zapasową, czaszą szkolną i czaszą do skoków na celność lądowania. Jest zaprojektowana do błyskawicznego, niezawodnego otwarcia oraz układania w niemal każdych warunkach.



Akronim BASE to cztery grupy obiektów, z których skoczek może się oddzielać:

B to Buildings czyli budowle. Najbardziej chyba znaną jest oficjalnie dopuszczona do wykonywania skoków budowla w Kuala Lumpur. 300 metrów, z których można dobrze się pobawić robi wrażenie. Dla skydivera, czyli skoczka, który na co dzień opuszcza samolot z 4000 metrów ta wysokość oscyluje wokół najniższych wartości do podjęcia procedury awaryjnej.

A to Antennas czyli anteny. Tu trudniej o legalny dostęp, zwykle skoczkowie BASE wchodzą w konflikt z prawem przeskakując przez ogrodzenia, mozolnie wdrapując się na anteny, skacząc i czmychając czym prędzej z miejsca chwilowego naruszenia czyjejś własności. Anteny, pozornie wydają się bardzo bezpiecznymi obiektami jednak wymagają dobrego otwarcia spadochronu, gdyż są stabilizowane odciągami, które ograniczają światło spadania do kąta 120 stopni.

S to Span czyli przęsło mostu. Mosty mogą być najbardziej bezpiecznymi obiektami. To oczywiście zależy od ich konstrukcji i odległości od podpór. Wybór jest duży, wysokości mogą osiągać ponad 100 metrów a zagrożenie otwarcia nie na kierunku nie niesie tak poważnych zagrożeń jak w przypadku pozostałych grup obiektów. Najbardziej znanym mostem jest New River Gorge Bridge w Zachodniej Wirginii. Od 1980 roku na jeden dzień w roku władze stanowe zezwalają na skoki z tego 267 metrowego mostu. Imprezy spadochronowe w tym miejscu osiągają kolosalne rozmiary, jest to rodzaj BASEowej Mekki, do której podróżują skoczkowie.

E oznacza Earth czyli ziemię. Obiekty skalne, które pozwalają na bezpieczne oddalenie się do otwarcia spadochronu. Tu najbardziej znanym obiektem grupy E jest niewątpliwie Kjerag w Norwegii. Niemal 900 metrów pozwala na długi czas swobodnego spadania. Na miejscu funkcjonuje szkoła BASE, która dba o bezpieczeństwo wykonywania skoków. Można powiedzieć, że w tym miejscu, przez połowę roku można legalnie uprawiać skoki. Zimą obiekt jest niedostępny. Jedyna droga lądowa jest zablokowana przez zalegające śniegi.



Skoki BASE tak bardzo spopularyzowane przez społeczność Youtube mogą być relatywnie bezpieczne przy zachowaniu rozsądku i kalkulacji ryzyka. Oczywiście najbardziej newralgiczne są początki.

Nie ma instruktorów skoków BASE mówi się, że są tzw mentorzy, którzy wprowadzają w arkana tychże skoków. Jednym z niepisanych ale na szczęście nadal przestrzeganych warunków progowych rozpoczęcia przygody z BASE jest wykonanie 200 normalnych skoków spadochronowych.

Laikowi może wydawać się to bezsensowne jednak jeśli ktoś dłużej funkcjonuje w świecie tego lotniczego ryzyka ten doskonale rozumie jak istotne są ukształtowane odruchy psychomotoryczne. Jak ważna jest umiejętność kontrolowania lotu czaszy, szczególnie w BASE gdzie czasu jest mało a teren do lądowania ekstremalnie trudny.

Kurs BASE nazywany jest zwykle FJC (First Jump Course) podczas tego wprowadzenia kandydat przede wszystkim musi opanować technikę układania spadochronu. Czasem prowadzone są również ćwiczenia z prawidłowego oddzielania się od obiektu. Niekiedy można również zdobyć na takim kursie wiedzę teoretyczną na temat skoków. To zależy w głównej mierze od mentora, do którego się trafi.



4risk współpracując z bazą spadochronową w Hiszpanii ma możliwość wprowadzenia skoczków w świat BASE niejako dwustopniowo.

Pierwszym stopniem wtajemniczenia są wykłady, nauka układania i skoki na czaszy BASE z samolotu w konfiguracji z normalnym spadochronowym pokrowcem. To okazja do ćwiczeń na czaszy, na które normalny skoczek BASE nie będzie miał okazji. Zazwyczaj od otwarcia do lądowania mija kilkanaście sekund a lot jest już na bardzo małej wysokości. Skoki z samolotu pozwalają na bezpieczny trening na czaszy, nie tylko normalne sterowanie ale również sterowanie spadochronem, który jest poskręcany.


To wstępne przygotowanie obejmuje również lądowanie w trudnym terenie poza standardowym lądowiskiem. Pozwala to skoczkowi sprawdzić jak reaguje, gdy zamiast gładkiej powierzchni trawy musi lawirować pomiędzy drzewami, krzakami itp.

Po takim wprowadzeniu, które nazwane zostało szkoleniem Pro BASE można przystąpić do FJC. Teraz wszystko wydaje się o wiele prostsze. Podczas pierwszego etapu skoczek układał już swoją czaszę i nabrał do niej zaufania.

FJC realizowany jest na jednym z kilku pobliskich wiaduktów o wysokościach 86 lub 105 metrów. Pierwszy skok w kursie jest asystowany. Oznacza to, że pilocik trzymany jest przez mentora. Redukuje to nieco ryzyko związane z nieprawidłowym oddzieleniem się od obiektu.



Szkolenie Pro BASE opracowane zostało na potrzeby bezpiecznego szkolenia kandydatów do skoków BASE. Można je rozpocząć zanim osiągnie się minimalny próg 200 skoków jednak na most można pojechać dopiero po przekroczeniu tego limitu.

Jeśli komuś brakuje skoków, miejsce jest wprost stworzone do szybkiego uzupełnienia braków. Baza w Hiszpanii działa niemal cały rok. Jedynie w lipcu i sierpniu jest za gorąco na skoki z samolotu. Skoki spadochronowe wykonywane są codziennie z 4600 metrów a klimat południa Hiszpanii jest najlepszy w całej Europie do działalności spadochronowej.

"Iwan" Grzegorz Kucharczyk - pilot tandemowy, instruktor AFF

Więcej informacji:
http://www.skokiwhiszpanii.pl/