4Risk : sporty exstremalne

W sobotni wieczór, 6 grudnia 2013 roku na scenie 12. Krakowskiego Festiwalu Górskiego wystąpi jeden z najwybitniejszych wspinaczy na świecie – Alexander Huber. Będzie to jego druga wizyta w Krakowie, na KFG gościł równo 10 lat temu.

Alexander Huber to z pewnością jeden z najwybitniejszych naszych czasów. Gdziekolwiek nie spojrzeć – krótkie drogi sportowe, wielowyciągowe ekstremy, niesamowite solówki, bicie rekordów czasowych w Yosemite, pierwsze klasyczne przejścia wielkich dróg na El Capitanie, ekspedycje górskie – tam z pewnością znajdziemy ślad działalności Hubera. Do tego charyzma, perfekcjonizm w planowaniu celów, niesamowita wytrwałość i konsekwencja w ich realizowaniu, no i nietuzinkowa osobowość. Szukanie granic możliwości fizycznych i psychicznych, a przy tym świadomość ceny ryzyka i nieprzekraczanie pewnych barier.

Dorobek Niemca jest imponujący. Jeszcze w latach 90. wytycza serię skalnych ekstremów, do dziś rzadko chodzonych. Wycenia je ostrożnie, część z nich doczeka się później awansu w drabince trudności. Najsłynniejsza jest Open Air w Schleierwasserfall. Pierwotnie oceniona przez Alexa na 9a, później podniesiona przez Adama Ondrę na 9a+. Tym samym powstaje prawdopodobnie pierwsza 9a+ na świecie.

Osobny rozdział to niesamowite przejścia free solo, na czele z 500-metrową Hasse-Brandler na Cima Grande (VIII+), którą Huber przesolował w 2002 roku. W górach Niemiec soluje później jeszcze m.in. południową ścianę Dent du Géant (2006) i Drogą Szwajcarską na Grand Capucin (2008).

Wiele rzeczy dzieje się u Hubera równolegle. Już w latach 90. gra pierwsze skrzypce w Dolinie Yosemite. Zaczyna od uklasycznienia Salathé Wall (5.13b) w 1995 roku, potem jest Freerider (5.12d) – 1998, dalej  Golden Gate (5.13a) – 2000 i Zodiac (5.13d) – 2003.

Do Doliny Huber z bratem Thomasem wraca wielokrotnie, nie tylko po przejścia klasyczne, ale także po rekordy czasowe. W roku 2004 przebiegają Zodiaca w 1h 51 min i 34 sek. W 2007 roku pokonują legendarne The Nose w 2h 45 min i 45 sek, pobijając o 3 minuty rekord Yuji Hirayamy i Hansa Florine’a z jesieni 2002 roku.

Kolejny rozdział – „Góry”. Znów cofamy się do lat 90. Rok 1997 to pierwsze wejście zachodnią ścianą na Latok II (7108 m) – drogą Tsering mosong (VII+ A3+) w zespole z Thomasem Huberem, Tonim Gutschem i Conradem Ankerem (jest to zarazem drugie w ogóle wejście na szczyt). Rok 1998 wejście na ośmiotysięcznik Cho Oyu (8201 m) drogą normalną, rok 2002 ekspedycje patagońskie – Fitz Roy, Cerro Torre i Cerro Standhardt.

W 2006 roku Alexander Huber ze Stephanem Siegristem wytyczają nową drogę na Aguja Desmochada (2650 m) w Patagonii. Dwa lata później Alex i Thomas Huberowie wspólnie z Siegristem dokonują szeregu wejść na szczyty Ziemi Królowej Maud na Antarktydzie, w tym pierwszego wejścia zachodnią ścianą Holtanna. Rok później jadą na Nameless Trango Tower w Karakorum uklasycznić Eternal Flame.

W roku 2012, tym razem z Mario Walderem wyruszają na Ziemię Baffina, by jako pierwsi przejść klasycznie Bavarian Direct (VII A3), drogę wytyczoną w 1996 roku na południowej wieży Mount Asgard przez ich bawarskich  przyjaciół – Christiana Schlesenera, Mani Reichelta, Toniego Grada, Lucka Guscelliego i Markusa Bruckbauera. Wyprawa kończy się sukcesem, powstaje Bavarian Direct-Belgarian 5.13b/8a+.


Do historii przeszły wielkie drogi wielowyciągowe Hubera, głównie te w Dolomitach. Zimą 1999 roku Niemiec wytycza samotnie Bellavistę (7b A4) na północnej ścianie Cima Ovest, dwa lata później uklasycznia linię wyceniając jej kluczowy wyciąg na 8c. Sześć lat później Tre Cime di Lavaredo, a dokładnie Cima Ovest, znów staje się areną klasycznego przejścia. Huber pokonuje „Dach Świata”. Powstaje Pan Aroma 8c (stara hakowa linia Szwajcarów Gerda Baura oraz braci Waltera i Ericha Rudolphów z 1968 roku). Zaledwie rok wcześniej, w 2005 roku, Niemiec odhacza 420-metrową Drogę Petita 8b na wschodniej ścianie Grand Capucin (1997 rok, Arnaud Petit, Stéphanie Bodet).

Kolejne lata to seria wielowyciągowych ekstremów, otwieranych od dołu[!] z bardzo oszczędną asekuracją, co jest zresztą znakiem firmowym Hubera. W 2010 roku powstaje między innymi Donnervogel 8b na wschodniej ścianie Grubhörndls w Sonnwendwand, wytyczona wspólnie z Guido Unterwurzacherem. Ale tą najcenniejszą dla Niemca okaże się poprowadzona we wrześniu 2012 roku Nirvana 8c+.

Najnowszą wielowyciągową drogą Hubera jest Wetterbock 8c na Wetterbockwand w Alpach Berchtesgadeńskich. Wytyczona przez Niemca samotnie jesienią 2013 roku, pokonana przez niego klasycznie 18 września br. (w zespole z Michim Althammerem).

Dorota Dubicka/KFG

Więcej informacji o festiwalu znajduje się na stronie: www.kfg.pl