4Risk : sporty exstremalne

Wiatrówki można podzielić na kilka grup ze względu na różne cechy. Zaczaj rozrózniamy wiatrówki długie i krótkie, czyli pistolety. Jednak to nie wszystko. Broń różni się też bowiem pod kątem napędu.

Wybór napędu związany jest z zarówno ceną broni, szybkością oddawania kolejnych strzałów czy stopniem skomplikowania obsługi. Jedną z częściej wybieranych opcji są wiatrówki sprężynowe, w których naciąga się odpowiednio sprężynę, by oddać strzał. Takie rozwiązanie ma kilka zalet: po pierwsze, jest mało kosztowne i nie wymaga dokupowania np. CO2. Takie wiatrówki zapewniają także duży realizm strzelania. Wadą może być trudność naciągu w większych modeli – szczególnie w przypadku kobiet. Niektórzy użytkownicy narzekają również na większy odrzut.

Wiatrówka sprężynowa może być łamana w sposób klasyczny – to chyba najprostsze rozwiązanie dla amatorów. Lufę przekrzywia się w dół, co wygląda jakby broń była „złamana”, a śrut umieszcza się bezpośrednio w lufie. Później ustawia się ją w pozycji wyjściowej. Niestety, często używana, a przez to „łamana” broń, może szybciej stracić swoją celność. Naciąg dolny lub boczny otwiera specjalną komorę, w której umieszcza się śrut. I chociaż takie ładowanie może być wygodne (szczególnie strzelcy oddający strzały w pozycji leżącej preferują naciąg boczny), to załadowanie naboju jest trudniejsze niż w klasycznie łamanej wiatrówce i za każdym razem zajmuje o kilka sekund więcej.

Innym sposobem ładowania wiatrówek są naboje CO2. Jeden nabój z reguły pozwala na oddanie 50 – 70 strzałów: nie trzeba więc za każdym razem naciągać broni. Wiatrówki pistolety chyba najczęściej korzystają właśnie z takiego rozwiązania: w połączeniu z wielośrutowym magazynkiem taka broń pozwala na oddaniu wielu kolejnych strzałów. Brak odrzutu i lekkie materiały wykorzystane do konstrukcji broni tego typu sprawiają zaś, że strzelanie jest lekkie i proste. Naboje CO2 można zamówić w sklepie internetowym Sztucer.pl.

Stosunkowo nowym rozwiązaniem są wiatrówki PCA (Pre Charged Air), które działają na zasadzie „pompek”. Przed każdym strzałem należy nacisnąć specjalną dźwignię około 5 razy (w zależności od dystansu do tarczy i przebijalności), a powietrze wypchnie śrut na zasadzie podobnej jak w przypadku naboi CO2. Oczywiście, takie rozwiązanie jest tańsze, nie wymaga bowiem zakupu nabojów. Jednak wymaga włożenia w ładowanie broni jeszcze większego wysiłku niż wiatrówki sprężynowe.

Na koniec wspomnijmy jeszcze o wiatrówkach PCP, które zaliczyć należy do profesjonalnego sprzętu. Taka broń napędzana jest sprężonym powietrzem zgromadzonym w kartuszu pod lufą (ewentualnie w innym miejscu) i umożliwia oddanie bardzo precyzyjnych strzałów, o dużej sile i bez odrzutu. Główną wadą takiego sprzętu jest jego wysoka cena.

Rodzaj napędu powinien zależeć więc od kilku czynników. Jeżeli z broni korzystamy sporadycznie i hobbystycznie, a w czasie jednej sesji oddajemy po kilka strzałów, najlepszym rozwiązaniem będą wiatrówki sprężynowe. Za każdym razem, gdy najdzie nas ochota na postrzelanie, wystarczy wziąć wiatrówkę i wycelować ją w tarczę. Gdy strzelamy często i preferujemy pistolety, lepiej pomyśleć o broni ładowanej CO2, która umożliwi opróżnienie całego magazynku w kilka sekund.