Lot balonem w Turcji

Po pobudce o 4 rano pojechaliśmy do firmy baloniarskiej. Podczas gdy w ciemnościach obługa przygotowywała balony do lotu, piliśmy kawę i herbatę. Rozmawiałem z jednym z pilotów, który powiedział mi, że dziś są doskonałe warunki pogodowe do lotu. Wiatr i umiejętnie wykorzystywane prądy powietrzne są bardzo istotne w tym sporcie, bo pilot steruje tylko góra-dół. Przed wejściem do kosza podpisaliśmy listę i zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcie całej grupy. W koszu podzielonym na cztery cześci zmieściło się 27 osób. Zanim wystartowaliśmy, pilot zrobił nam krótki instruktaż dotyczący pozycji do lądowania. Komenda ,,landing position" oznacza, że należy natychmiast przykucnąć i złapać za uchwyty zamocowane w koszu.



Nawet nie poczułem momentu startu. Wzbijaliśmy się gładko i łagodnie. Wiatr nie szarpał kosza. Płynęliśmy w powietrzu oglądać Kapadocję z lotu ptaka. Nie mniejsze wrażenie niż krajobrazy robiły liczne kolorowe balony unoszące się w powietrze. Tego ranka widziałem ich w sumie kilkadziesiąt. Najbardziej emocjonujący był lot nad Doliną Miłości. Pilot podlatywał do skał i gdy już wydawało się, że zaraz niechybnie się rozbijemy, włączał palnik, podgrzewał powietrze w balonie i momentalnie wznosiliśmy się wyżej, unikając zderzenia ze skałami. Na jednym ze wzniesień pośrodku pustkowia widzieliśmy namiot. Ktoś wybrał idealne miejsce na kemping. O 5:15 zza gór zaczęło wschodzić słońce. Balony na horyzoncie, wcześniej ukryte w ciemnościach, stały się bardziej widoczne. Leniwie sunęły po niebie.

Od pilota usłyszeliśmy, że jesteśmy na 600 m. Loty widokowe nad Kapadocją odbywają się na wysokości od 100 do 700 m. Odgłosy palnika przypominały nieco szum morza. Chwilami, przy wyłączonym palniku, lecieliśmy w ciszy napawając się widokiem panoram i Uchisar – najwyższego punktu w regionie. Pilot powiedział, że za 5 minut będziemy lądować. W baloniarstwie nigdy nie wiesz jak i gdzie wylądujesz. Na ziemi czekał już samochód z lawetą. Jakież było moje zdziwienie, gdy zobaczyłem, że wylądujemy bezpośrednio na lawecie. Pilot tylko krzyknął ,,no landing position", przewidując że lądowanie będzie gładkie. Posadził kosz na lawecie robiąc to z zegarmistrzowką precyzją. Dostał gromkie brawa, które zdecydowanie mu się należały. Pracownicy firmy baloniarskiej zaczęli zwijać balon. Najpierw otwarto jego górę, jakby wieko. Od razu zaczęło ulatywać ciepłe powietrze zgromadzone w balonie. Szybko sflaczał.

Wszyscy uczestnicy lotu mogli tryumfalnie napić się szampana, który tak naprawdę był napojem energetycznym. Potem pilot rozdawał certyfikaty. Cały lot nad Kapadocją, trwający 50 minut, to doświadczenie, które na długo zapada w pamięć i sprawia, że chce się więcej. Z opowieści wiem, że zimowy lot nad ośnieżonymi wulkanicznymi terenami, mimo chłodu, jest równie emocjonujący. Do tego, może trwać dłużej.

Autor: Arek Braniewski / arekbraniewski.com

Lot balonem w Turcji